Ενας ευτυχισμένος άνθρωπος

Γράφει ο Μαρίνος Σκούρτης

* Ο σπουδαίος Γάλλος ηγέτης Ναπολέων Βοναπάρτης είχε πει πως,  ''τρία πραγματα δεν πρέπει να κάνεις στην πολιτική: δεν υποχωρείς, δεν ανακαλείς και δεν παραδέχεσαι τα λάθη σου''. Η συγκεκριμένη ατάκα-απόφθεγμα ειπώθηκε εκατοντάδες χρόνια πριν, ωστόσο εάν την συνδυάσουμε με το σήμερα, μπορούμε να βγάλουμε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα ως προς τα του οίκου μας.

* Στη προκειμένη περίπτωση, λοιπόν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πράγματι δεν υποχωρεί. Δεν υποχωρεί στις τεράστιες πιέσεις και απαιτήσεις των ξένων μεγάλων δυνάμεων ως προς την οικονομική πολιτική της Ελλάδας. Το ''yes man'' που, για να τα λέμε όλα, ειπώθηκε από το σύνολο των Ελλήνων πρωθυπουργών τα χρόνια των μνημονίων, έχει γίνει πλέον η μόνιμη ατάκα στα χείλη των ηγετών μας. Δεν υποχωρεί στη ''μαφία'' των ανατιμήσεων και του πληθωρισμού που έχουν γονατίσει και συνεχίζουν να γονατίζουν το ελληνικό νοικοκυριό. 

* Δεν υποχωρεί στο συνεχιζόμενο ''τέρας'' της γραφειοκρατίας που συνεχίζει να σκουριάζει και δεν διευκολύνει καταστάσεις ούτε στον ιδιωτικό (κυρίως) ούτε και στον δημόσιο τομέα.  Δεν υποχωρεί στην τραγική κατάσταση στον κλάδο της Υγείας, όπου τα νοσοκομεία και τα κέντρα Υγείας ''αιμορραγούν''  με σοβαρό αντίκτυπο στους Ελληνες πολίτες.

* Ως προς τα λάθη, πάμπολλα: Τα Τέμπη (κάθε σοβαρή κυβέρνηση, σε κάθε σοβαρή ευρωπαϊκή χώρα θα αποτελούσε παρελθόν την ακριβώς επόμενη μέρα της τραγωδίας), ο Βαρνάβας, το σκάνδαλο των υποκλοπών είναι η κορωνίδα των λαθών (ή εγκλημάτων) της σημερινής ηγεσίας μας.

* Πώς αντέχει όμως ο Κυριάκος; Πώς γίνεται μετά από τόσες γκάφες, τόσες παλινωδίες και τόσες αστοχίες να στέκεται στη καρέκλα του  και να μην τον απειλεί κανείς, μένοντας ατσαλάκωτος στον θρόνο του Μεγάρου Μαξίμου;

* Να τον απειλήσει ποιος όμως: Ο Κασελάκης; Ο Ανδρουλάκης ή ο Βελόπουλος; Σε άλλες εποχές, οι συγκεκριμένοι δεν θα έβρισκαν χώρο ούτε σαν βουλευτές στη κεντρική πολιτική σκηνή του τόπου. Και τώρα αποτελούν το αντίπαλο δέος του Μητσοτάκη. Αρα το δίλλημα που έχει βάλει ο πρωθυπουργός αλλά και τα χειραγωγημένα του ΜΜΕ είναι Κυριάκος-σταθερότητα ή οι προαναφερθέντες-χάος;

* Και σκέφτεται ο μέσος Έλληνας πολίτης απο μέσα του αλλά και απ' έξω του: να μην δώσω την ψήφο μου στη τωρινή κυβέρνηση, γιατί είδαμε τα πεπραγμένα της. Να την δώσω σε ποιόν όμως; 

* Σε έναν εκ της Αμερικής προερχόμενο επιχειρηματία που πήρε την  ηγεσία του Σύριζα χωρίς να έχει διαβάσει ούτε το καταστατικό του κόμματος, και που απ' ότι δείχνει, δεν έχει καμία μα καμία σχέση με την Αριστερά;

* Σε έναν Νίκο Ανδρουλάκη που, όσο κι αν προσπαθεί, δεν δείχνει να έχει την ικανότητα να μπορέσει να πάρει τις τύχες της χώρας στις πλάτες του και να την οδηγήσει σε καλύτερες μέρες. Για να μην αγνοήσουμε το γεγονός ότι η υπόθεση των υποκλοπών που είχε ως κεντρικό πρόσωπο παρακολούθησης τον ίδιο, θάφτηκε σαν να μην έγινε ποτέ. Ενας μεγάλος ηγέτης φέρνει τον κόσμο ανάποδα: ο κύριος Ανδρουλάκης αρκέστηκε στις ανακοινώσεις. Από αυτό και μόνο αποδεικνύει το πόσο ''λίγος'' είναι.

* Για τα υπόλοιπα κόμματα λίγα μπορούν να ειπωθούν. Το ΚΚΕ είναι το γνωστό κόμμα που ΔΕΝ θέλει να κυβερνήσει γιατι ΔΕΝ μπορεί, ο Κυριάκος Βελόπουλος συνεχίζει να κερδίζει έδαφος και ψήφους λόγω του λαϊκισμού του και από εκεί και πέρα το χάος...

* Πώς λοιπόν να μην έχουμε έναν ευτυχισμένο πρωθυπουργό; Παίρνει τα εύσημα από τα ''μεγάλα αφεντικά'' του εξωτερικού για την επιτυχημένη οικονομική πορεία της Ελλάδας την ώρα που ο Έλληνας πολίτης αναρωτιέται αν θα πάρει 2 κιλά κρέας μήπως επιβαρύνει τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Δυστυχώς τα πραγματα πάνε -και θα πάνε- απο το κακό στο χειρότερο...