Η περίφημη ''Ρόζα'' των Αλκαίου, Μικρούτσικου και Μητροπάνου
Τον Νοέμβριο του 2002, ο μεγάλος Άλκης Αλκαίος, παρουσιάζει μέσω των (επίσης μεγάλων) Θάνου Μικρούτσικου και Δημήτρη Μητροπάνου το τραγούδι-έπος στην ιστορία της ελληνικής μουσικής, ''Ρόζα''. Το κομμάτι μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα γίνεται πασίγνωστο και χιλιοειπωμένο στα χείλη των ακροατών, ακόμη και σε αυτούς που δεν είναι λάτρεις της συγκεκριμένης μουσικής. Ο συνθέτης, Θάνος Μικρούτσικος, ο άνθρωπος πάνω στον οποίο στηρίχτηκε ο Αλκαίος για να παρουσιάσει στον κόσμο το δημιουργία του, επέλεξε το ζειμπέκικο ως συνοδευτικό του, με αποτέλεσμα το τραγούδι να βρίσκεται επί μονίμως βάσεως πρώτο σε ακρόαση σε οποιοδήποτε μαγαζί ή κέντρο ψυχαγωγίας.
Όλα καλά μέχρι εδώ... Το πρόβλημα, ωστόσο, έγκειται στο γεγονός ότι οι περισσότεροι που ακούν ή χορεύουν το συγκεκριμένο κομμάτι (ακόμη και σήμερα) δεν γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται, το νόημα του, την ιστορία του!
Ο Αλκαίος, ως ένας γνήσιος κομμουνιστής, λάτρης των Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ενγκελς εμπνευσμένος από τη συγγραφή του ''Κομμουνιστικό Μανιφέστο'' επιχειρεί τα πρώτα του βήματα με το ''Εμπάργκο'', μια συλλογή από ποιήματα βασισμένα στην εργατική τάξη αλλά και την επανάσταση, που μελοποιείται μαεστρικά από τον Θάνο Μικρούτσικο με άξια συμπαραστάτριά του την υπέροχη Μαρία Δημητριάδη. Αμέσως η συλλογή του γίνεται ανάρπαστη (στο καλλιτεχνικό κοινό πάντα..) με τα τραγούδια να γίνονται ύμνοι στις καρδιές του λαού.
Ως συνέχιση του Εμπάργκο, Ο Αλκαίος γράφει το έπος που θα μείνει για χρόνια και αιώνες στις μνήμες των υγιών σκεπτόμενων ακροατών, ακόμη και σε αυτούς που δεν συμβαδίζουν με τη συγκεκριμένη ιδεολογία. Η περίφημη ''Ρόζα'', λοιπόν δεν είναι άλλη από την Ρόζα Λούξεμπουργκ, Γερμανοεβραία θεωρητικολόγο και υπεύθυνη για τη γέννηση του κομμουνιστικού κόμματος της Γερμανίας μέσω της Μαρξιστικής ομάδας Σπαρτακουσμπουντ. Η Λούξεμπουργκ αποτέλεσε εμπνεύστρια της επανάστασης τον Ιανουάριο του 1919 η οποία απέτυχε παταγωδώς, με αποτέλεσμα στη συνέχεια εκείνη αλλά και εκατομμύρια άλλοι επαναστάτες να βασανιστούν μέχρι θανάτου και ως φυσικό επακόλουθο να εκτελεστούν με το χειρότερο τρόπο (λέγεται ότι η σωρός της πετάχτηκε σε χαντάκι μετά τη δολοφονία της)!
Εν πάση περιπτώσει, για να επανέλθουμε στον Αλκαίο, ο οποίος με τους στίχους του ''Τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο'' και ''περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα κι εγώ μες στην ομίχλη και τη μπόρα, κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός'' είναι φανερό ότι αναφέρεται στην αποτυχία της επανάστασης αλλά και το θάνατό της, τελειώνοντας με τον στίχο του αιώνα ''Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία, πώς η ιστορία γίνεται σιωπή'' καταδεικνύοντας την ένοχη σιωπή για όλα τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν την εποχή που έδρασε η Λούξεμπουργκ και φυσικά τον τρόπο με τον οποίο θάφτηκε η ιστορία.
Η ''Ρόζα'' αποτελεί το σημαντικότερο δημιούργημα ενός μεγάλου ποιητή, μελοποιημένο από έναν τεράστιο συνθέτη και εκτελεσμένο από τον σπουδαιότερο ερμηνευτή που έχει βγάλει η ελληνική μουσική. Δεν μπορεί να παίζεται σε μαγαζιά όπου κυριαρχούν τα ''σκουπίδια'' της εποχής και να συνοδεύεται από γαρύφαλλα και λουλουδούδες και να χορεύεται από ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα για την ιστορία και τη πλοκή του κομματιού... Είναι ντροπή και ιεροσυλία!
Τον Νοέμβριο του 2002, ο μεγάλος Άλκης Αλκαίος, παρουσιάζει μέσω των (επίσης μεγάλων) Θάνου Μικρούτσικου και Δημήτρη Μητροπάνου το τραγούδι-έπος στην ιστορία της ελληνικής μουσικής, ''Ρόζα''. Το κομμάτι μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα γίνεται πασίγνωστο και χιλιοειπωμένο στα χείλη των ακροατών, ακόμη και σε αυτούς που δεν είναι λάτρεις της συγκεκριμένης μουσικής. Ο συνθέτης, Θάνος Μικρούτσικος, ο άνθρωπος πάνω στον οποίο στηρίχτηκε ο Αλκαίος για να παρουσιάσει στον κόσμο το δημιουργία του, επέλεξε το ζειμπέκικο ως συνοδευτικό του, με αποτέλεσμα το τραγούδι να βρίσκεται επί μονίμως βάσεως πρώτο σε ακρόαση σε οποιοδήποτε μαγαζί ή κέντρο ψυχαγωγίας.
Όλα καλά μέχρι εδώ... Το πρόβλημα, ωστόσο, έγκειται στο γεγονός ότι οι περισσότεροι που ακούν ή χορεύουν το συγκεκριμένο κομμάτι (ακόμη και σήμερα) δεν γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται, το νόημα του, την ιστορία του!
Ο Αλκαίος, ως ένας γνήσιος κομμουνιστής, λάτρης των Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ενγκελς εμπνευσμένος από τη συγγραφή του ''Κομμουνιστικό Μανιφέστο'' επιχειρεί τα πρώτα του βήματα με το ''Εμπάργκο'', μια συλλογή από ποιήματα βασισμένα στην εργατική τάξη αλλά και την επανάσταση, που μελοποιείται μαεστρικά από τον Θάνο Μικρούτσικο με άξια συμπαραστάτριά του την υπέροχη Μαρία Δημητριάδη. Αμέσως η συλλογή του γίνεται ανάρπαστη (στο καλλιτεχνικό κοινό πάντα..) με τα τραγούδια να γίνονται ύμνοι στις καρδιές του λαού.
Ως συνέχιση του Εμπάργκο, Ο Αλκαίος γράφει το έπος που θα μείνει για χρόνια και αιώνες στις μνήμες των υγιών σκεπτόμενων ακροατών, ακόμη και σε αυτούς που δεν συμβαδίζουν με τη συγκεκριμένη ιδεολογία. Η περίφημη ''Ρόζα'', λοιπόν δεν είναι άλλη από την Ρόζα Λούξεμπουργκ, Γερμανοεβραία θεωρητικολόγο και υπεύθυνη για τη γέννηση του κομμουνιστικού κόμματος της Γερμανίας μέσω της Μαρξιστικής ομάδας Σπαρτακουσμπουντ. Η Λούξεμπουργκ αποτέλεσε εμπνεύστρια της επανάστασης τον Ιανουάριο του 1919 η οποία απέτυχε παταγωδώς, με αποτέλεσμα στη συνέχεια εκείνη αλλά και εκατομμύρια άλλοι επαναστάτες να βασανιστούν μέχρι θανάτου και ως φυσικό επακόλουθο να εκτελεστούν με το χειρότερο τρόπο (λέγεται ότι η σωρός της πετάχτηκε σε χαντάκι μετά τη δολοφονία της)!
Εν πάση περιπτώσει, για να επανέλθουμε στον Αλκαίο, ο οποίος με τους στίχους του ''Τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο'' και ''περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα κι εγώ μες στην ομίχλη και τη μπόρα, κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός'' είναι φανερό ότι αναφέρεται στην αποτυχία της επανάστασης αλλά και το θάνατό της, τελειώνοντας με τον στίχο του αιώνα ''Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία, πώς η ιστορία γίνεται σιωπή'' καταδεικνύοντας την ένοχη σιωπή για όλα τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν την εποχή που έδρασε η Λούξεμπουργκ και φυσικά τον τρόπο με τον οποίο θάφτηκε η ιστορία.
Η ''Ρόζα'' αποτελεί το σημαντικότερο δημιούργημα ενός μεγάλου ποιητή, μελοποιημένο από έναν τεράστιο συνθέτη και εκτελεσμένο από τον σπουδαιότερο ερμηνευτή που έχει βγάλει η ελληνική μουσική. Δεν μπορεί να παίζεται σε μαγαζιά όπου κυριαρχούν τα ''σκουπίδια'' της εποχής και να συνοδεύεται από γαρύφαλλα και λουλουδούδες και να χορεύεται από ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα για την ιστορία και τη πλοκή του κομματιού... Είναι ντροπή και ιεροσυλία!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου