Ο Παναθηναϊκός (ξανά) γίνεται ΜΕΓΑΛΟΣ...
Ξεκίνησε τη σεζόν με την αμφιβολία αν θα μπορέσει τουλάχιστον να βγει στην Ευρώπη (εφόσον πάρει την αδειοδότηση) για να εισπράξει το απαραίτητο ρευστό που αναζητείται απεγνωσμένα. Το μέλλον ήταν δυσοίωνο απο όλες τις απόψεις: Επενδυτής δεν υπήρχε, λεφτά επίσης, την ώρα που στον πάγκο προσλαμβάνεται ένας προπονητής που κάνει ντεμπούτο ως head coach σε μία ομάδα που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Ωστόσο, ο Αλαφούζος (για πρώτη φορά) κάνει τη σωστή επιλογή... Δίνει τα κλειδιά στον Γιάννη Αναστασίου πλαισιόνοντάς τον με τους Νταμπίζα και Σαραβάκο με στόχο να κάνουν ξανά τον Παναθηναικό, όπως του αξίζει, μεγάλο...
Η χρονιά δεν ξεκίνησε καθόλου καλά. Η ομάδα αδυνατούσε να βρει τα πατήματά της στον αγωνιστικό χώρο, τα σχήματα και οι ιδέες του Αναστασίου δεν έβρισκαν τόπο με αποτέλεσμα ο κόσμος να δυσανασχετεί για ακόμη μία χρονιά. Ολα αυτά βέβαια απο τη μία πλευρά δικαιολογούνται, καθώς δεν παύει ο Παναθηναικός να είναι μία ομάδα νέα, απ όλες τις πλευρές. Νέα, απο πλευράς ποδοσφαιριστών κι όχι εμπειρίας αφού παίκτες όπως οι Μπεργκ, Μέντες, Σίλντενφελντ και Πράνιτς δεν θεωρούνται άπειροι, αντιθέτως αποτελούν μεγάλες προσωπικότητες στο ευρωπαικό ποδόσφαιρο. Αυτό λοιπόν που επιζητούσε η τεχνική ηγεσία ήταν χρόνος και πάλι χρόνος. Χρόνος, έτσι ώστε οι παίκτες αυτοί να δέσουν, να μάθουν τον τρόπο παιχνιδιού του συμπαίκτη τους και να εκτελούν κατά γράμμα τις διαταγές που τους δίνονται. Η διοίκηση είχε την υπομονή και την επιμονή δίνοντας τον χρόνο αυτό και τα πράγματα δείχνουν να αλλάζουν. Ο Παναθηναικός αρχίζει να παίζει όμορφο ποδόσφαιρο, να σκοράρει και το πιο σημαντικό, να παίρνει νίκες. Νίκες όπως αυτή επί του ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο, όπως αυτή με τον Αρη στη Θεσσαλονίκη αλλά βέβαια το μυθικό 0-3 στο ''Καραισκάκης'' επί του αιώνιου αντιπάλου, είναι αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς που γίνεται όλο αυτό το διάστημα στις τάξεις της ομάδας.
Παίκτες-βαρόμετρα όπως οι Πράνιτς, Ζέκα και Νάνο κάνουν μεγάλα πράγματα στον αγωνιστικό χώρο, παίρουν την ομάδα από το χέρι και την οδηγούν από νίκη σε νίκη ενώ παράλληλα παίζουν κι ένα πολύ όμορφο στο μάτι ποδόσφαιρο με συνεχή κατοχή της μπάλας, κάθετες μπαλιές, δείγμα του ότι ο Αναστασίου έχει ήδη επηρεάσει τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας με μαθήματα που πήρε στην Ολλανδία του total football. Ολα αυτά όμως, χωρίς τον Μάρκους Μπεργκ μπορεί μην είχαν επιτευχθεί ποτέ. Ο σπουδαίος Σουηδός φορ ήρθε ως τελειωμένος από το Αμβούργο, όμως κάνει τους οπαδούς του ΠΑΟ να σκέφτονται εποχές Τζιμπρίλ Σισέ και Κριστόφ Βαζέχα όπου το ένα γκολ διαδεχόταν το άλλο... Η χρονιά ήταν ήδη επιτυχημένη, ο Παναθηναικός εξασφάλισε τη συμμετοχή του στην Ευρώπη, άλλα έμενε να παιχτεί κι ένας τελικός κυπέλλου ακόμη. Η λειψανδρία των τίτλων ήταν μεγάλη στον σύλλογο λόγω τον 4 ετών χωρίς κάποιο τρόπαιο κι έτσι η σημασία της κατάκτησής του ήταν επιβεβλημένη κυρίως για τον κόσμο των πρασίνων που στήριξαν όσο ποτέ άλλοτε την ομάδα φέτος στις δυσκολίες που πέρασε... Ο ΠΑΟΚ των πολύ σημαντικών απουσιών δεν θα μπορούσε να προβάλλει αντίσταση, ο Μάρκους Μπεργκ χώρεψε τον ''δικέφαλο'' σκορπίζοντάς τον με 3 εκπληκτικά γκολ και η εν γένει παρουσία στον αγωνιστικό χώρο έδειχνε οτι δίκαια οι ''πράσινοι'' επικράτησαν.
Κάτι σπουδαίο χτίζεται στον ''τριφύλλι''. Το μόνο που πρέπει να ακολουθήσει είναι όσο γίνεται η ενίσχυση του ρόστερ έτσι ώστε ο Παναθηναικός να διεκδικήσει τον τίτλο του πρωταθλήματος του χρόνου στα ίσια από τον Ολυμπιακό αλλά και να κρατήσει τα υπάρχον αστέρια που θα παίξουν αρκετά στα μεταγραφικά του καλοκαιριού (βλ. Πράνιτς, Μπεργκ). Ο Παναθηναικός ξαναγίνεται ΜΕΓΑΛΟΣ...
Ξεκίνησε τη σεζόν με την αμφιβολία αν θα μπορέσει τουλάχιστον να βγει στην Ευρώπη (εφόσον πάρει την αδειοδότηση) για να εισπράξει το απαραίτητο ρευστό που αναζητείται απεγνωσμένα. Το μέλλον ήταν δυσοίωνο απο όλες τις απόψεις: Επενδυτής δεν υπήρχε, λεφτά επίσης, την ώρα που στον πάγκο προσλαμβάνεται ένας προπονητής που κάνει ντεμπούτο ως head coach σε μία ομάδα που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Ωστόσο, ο Αλαφούζος (για πρώτη φορά) κάνει τη σωστή επιλογή... Δίνει τα κλειδιά στον Γιάννη Αναστασίου πλαισιόνοντάς τον με τους Νταμπίζα και Σαραβάκο με στόχο να κάνουν ξανά τον Παναθηναικό, όπως του αξίζει, μεγάλο...
Η χρονιά δεν ξεκίνησε καθόλου καλά. Η ομάδα αδυνατούσε να βρει τα πατήματά της στον αγωνιστικό χώρο, τα σχήματα και οι ιδέες του Αναστασίου δεν έβρισκαν τόπο με αποτέλεσμα ο κόσμος να δυσανασχετεί για ακόμη μία χρονιά. Ολα αυτά βέβαια απο τη μία πλευρά δικαιολογούνται, καθώς δεν παύει ο Παναθηναικός να είναι μία ομάδα νέα, απ όλες τις πλευρές. Νέα, απο πλευράς ποδοσφαιριστών κι όχι εμπειρίας αφού παίκτες όπως οι Μπεργκ, Μέντες, Σίλντενφελντ και Πράνιτς δεν θεωρούνται άπειροι, αντιθέτως αποτελούν μεγάλες προσωπικότητες στο ευρωπαικό ποδόσφαιρο. Αυτό λοιπόν που επιζητούσε η τεχνική ηγεσία ήταν χρόνος και πάλι χρόνος. Χρόνος, έτσι ώστε οι παίκτες αυτοί να δέσουν, να μάθουν τον τρόπο παιχνιδιού του συμπαίκτη τους και να εκτελούν κατά γράμμα τις διαταγές που τους δίνονται. Η διοίκηση είχε την υπομονή και την επιμονή δίνοντας τον χρόνο αυτό και τα πράγματα δείχνουν να αλλάζουν. Ο Παναθηναικός αρχίζει να παίζει όμορφο ποδόσφαιρο, να σκοράρει και το πιο σημαντικό, να παίρνει νίκες. Νίκες όπως αυτή επί του ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο, όπως αυτή με τον Αρη στη Θεσσαλονίκη αλλά βέβαια το μυθικό 0-3 στο ''Καραισκάκης'' επί του αιώνιου αντιπάλου, είναι αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς που γίνεται όλο αυτό το διάστημα στις τάξεις της ομάδας.
Παίκτες-βαρόμετρα όπως οι Πράνιτς, Ζέκα και Νάνο κάνουν μεγάλα πράγματα στον αγωνιστικό χώρο, παίρουν την ομάδα από το χέρι και την οδηγούν από νίκη σε νίκη ενώ παράλληλα παίζουν κι ένα πολύ όμορφο στο μάτι ποδόσφαιρο με συνεχή κατοχή της μπάλας, κάθετες μπαλιές, δείγμα του ότι ο Αναστασίου έχει ήδη επηρεάσει τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας με μαθήματα που πήρε στην Ολλανδία του total football. Ολα αυτά όμως, χωρίς τον Μάρκους Μπεργκ μπορεί μην είχαν επιτευχθεί ποτέ. Ο σπουδαίος Σουηδός φορ ήρθε ως τελειωμένος από το Αμβούργο, όμως κάνει τους οπαδούς του ΠΑΟ να σκέφτονται εποχές Τζιμπρίλ Σισέ και Κριστόφ Βαζέχα όπου το ένα γκολ διαδεχόταν το άλλο... Η χρονιά ήταν ήδη επιτυχημένη, ο Παναθηναικός εξασφάλισε τη συμμετοχή του στην Ευρώπη, άλλα έμενε να παιχτεί κι ένας τελικός κυπέλλου ακόμη. Η λειψανδρία των τίτλων ήταν μεγάλη στον σύλλογο λόγω τον 4 ετών χωρίς κάποιο τρόπαιο κι έτσι η σημασία της κατάκτησής του ήταν επιβεβλημένη κυρίως για τον κόσμο των πρασίνων που στήριξαν όσο ποτέ άλλοτε την ομάδα φέτος στις δυσκολίες που πέρασε... Ο ΠΑΟΚ των πολύ σημαντικών απουσιών δεν θα μπορούσε να προβάλλει αντίσταση, ο Μάρκους Μπεργκ χώρεψε τον ''δικέφαλο'' σκορπίζοντάς τον με 3 εκπληκτικά γκολ και η εν γένει παρουσία στον αγωνιστικό χώρο έδειχνε οτι δίκαια οι ''πράσινοι'' επικράτησαν.
Κάτι σπουδαίο χτίζεται στον ''τριφύλλι''. Το μόνο που πρέπει να ακολουθήσει είναι όσο γίνεται η ενίσχυση του ρόστερ έτσι ώστε ο Παναθηναικός να διεκδικήσει τον τίτλο του πρωταθλήματος του χρόνου στα ίσια από τον Ολυμπιακό αλλά και να κρατήσει τα υπάρχον αστέρια που θα παίξουν αρκετά στα μεταγραφικά του καλοκαιριού (βλ. Πράνιτς, Μπεργκ). Ο Παναθηναικός ξαναγίνεται ΜΕΓΑΛΟΣ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου