Σσσσσ... έχει Μουντιάλ!
Οταν πρόκειται για το σημαντικότερο ποδοσφαιρικό γεγονός της υφηλίου, δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο από το να το περιμένεις με ανυπομονησία και στη συνέχεια να το απολαύσεις από την αρχή μέχρι το τέλος. Το Παγκόσμιο Κύπελλο, που διεξάγεται στη Βραζιλία, επιστρέφει στις οθόνες μας υποσχόμενο να μας χαρίσει πλούσιο θέαμα και συγκινήσεις. Οι μόνοι που ίσως να μην το ''χαρούν'' είναι ο καταπονημένος λαός της Βραζιλίας καθώς το επίπεδο της φτώχειας έχει αυξηθεί δραματικά τη τελευταία δεκαετία με αποτέλεσμα ο κόσμος της να θεωρεί από την αρχή λάθος τη διεξαγωγή του τουρνουά στη ''χώρα του καφέ''. Η αλήθεια είναι ότι πράγματι έχουν δημιουργηθεί νέες θέσεις εργασίας για τη κατασκευή και αναμόρφωση των γηπέδων αλλά το έμβασμα που θα κληθεί να πληρώσει η βραζιλιάνικη κυβέρνηση είναι δυσβάσταχτη για τη χώρα... Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις τραγωδίες-θανάτους που υπήρξαν με θύματα, εργάτες που πάσχιζαν καθημερινά για να βρίσκονται στην εντέλεια οι αγωνιστικοί χώροι που θα φιλοξενήσουν τον θεσμό.
Στο αγωνιστικό σκέλος του Μουντιάλ, πολλοί βιάζονται να χρίσουν φαβορί τη τοπική Βραζιλία, πολύ απλά διότι είναι η διοργανώτρια. Διαφωνώ απολύτως, θεωρώ ότι η ''σελεσάο'' δεν θα φτάσει ούτε στα προημιτελικά... Ποιός παίκτης ακριβώς θα πάρει την ομάδα από το χέρι και να τη φτάσει στη κορυφή; Ο κολπάκιας Νειμάρ; Το Μουντιάλ δεν κερδίζεται από ντριμπλέρ αλλά από μεγάλους ηγέτες. Είναι ο Νειμάρ επίπεδο θρύλων τύπου Ζιντάν; Μπεκενμπάουερ; Καναβάρο; Τζέραρντ; Ντεσάν; Ρονάλντο (ο συμπατριώτης του, όχι το γατάκι..); Γκέρτ Μίλερ; Σε καμία περίπτωση.. Επίσης, η Βραζιλία δεν έχει το ρόστερ για την υπέρβαση, εκτός του ηγέτη που αναφέραμε πριν.. Τα βαρόμετρα του παρελθόντος (λ.χ. Ριβάλντο, Ρονάλντο, Ροναλντίνιο, Καφού, Ντούνγκα, Ρομάριο) δεν υπάρχουν πια, ενώ πολλοί παίκτες της θεωρούνται απείθαρχοι, βλέπε Χούλκ, Ερνάνες, Μαικόν... Ανίκανη να φτάσει ψηλά θεωρώ και την Ισπανία. Νομίζω ότι εποχή της έχει τελειώσει πια, κάτι παρόμοιο με τη Μπαρτσελόνα που φέτος ήταν ανύπαρκτη - και άτιτλη. Είχε δώσει αρνητικά σημάδια από τα προκριματικά όπου δύσκολα πέρασε τη Γαλλία, ενώ και στα φιλικά ήταν από μονότονη έως... βαρετή απογοητεύοντας το κοινό της.
Αντιθέτως έχω την εντύπωση ότι τα δυο μεγάλα φαβορί για τη κατάκτηση του τροπαίου είναι οι Αργεντινή και Ουρουγουάη... Ο Μέσι μπορεί να ήταν σε πολύ κακή αγωνιστική κατάσταση φέτος, ωστόσο δεν είναι και απίθανο να είχε το μυαλό του στο Μουντιάλ και να κρατούσε δυνάμεις για εκεί προκειμένου να κλείσει στόματα, άλλωστε πολλοί τον έχουν κατηγορήσει για αποτυχίες με την εθνική του. Πέραν τούτου, βέβαια, η ''μπιανκοσελέστε'' διαθέτει ένα εκπληκτικό ρόστερ. Ουσιαστικά ο Σαμπελά προβληματίζεται ποιόν να πρωτοβάζει στην αρχική ενδεκάδα, αφού σχεδόν και οι 23 της αποστολής έχουν τις ίδιες πιθανότητες. Χρωστάει ένα μεγάλο Παγκόσμιο Κύπελλο η Αργεντινή, θεωρώ ότι αυτό θα γίνει δικό της στο τέλος. Οπως ένα ''γεμάτο'' ρόστερ έχει και η Ουρουγουάη. Με δυο από τους σπουδαιότερους σεντερ φορ παγκοσμίως (Σουάρεζ, Καβάνι) στο δυναμικό της πώς να μην θεωρείται φαβορί η ομάδα του Οσκαρ Ταμπάρεζ. Ωστόσο, σημαντικούς παίκτες διαθέτει και στις υπόλοιπες γραμμές ο Λατίνος προπονητής με τα ονόματα των Γκοντίν, Κάσερες και Γκαργκάνο να δεσπόζουν.
Στην αντίπερα όχθη, ερωτηματικά αποτελούν ομάδες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία και το Βέλγιο. Οι συγκεκριμένες, είναι ικανές για το καλύτερο αλλά και το χειρότερο. Τεράστιο πλήγμα για τις δυο πρώτες οι τραυματισμοί των Ρόις και Ριμπερί αντίστοιχα οι οποίοι είναι ουσιαστικά, οι ηγέτες τους από κάθε άποψη. Η αλήθεια είναι ότι η κατάκτηση του τροπαίου έχει γίνει εμμονή για τα ''πάντσερ'' του Γιοακίμ Λεβ η οποία ενώ φτάνει πάντα στη πηγή δεν πίνει ποτέ νερό, κάτι που ισχύει και για τους Γάλλους του Ντεσάν, που μπορεί να μην έχουν κακό ρόστερ αλλά ( με λίγα λόγια) λείπει ένας... Ζινεντίν Ζιντάν... Αυτό τα λέει όλα! Ετσι, με την απουσία του Ριμπερί, χρέη ηγέτη αναλαμβάνει ο Καρίμ Μπενζεμά, έχοντας βέβαια άξιους συμπαραστάτες τους Ζιρού, Βαλμπουενά, Πογκμπά και Ματουιντί δίπλα του. Στην Ολλανδία ο Βαν Χάαλ, μπορεί να έχει σημάνει πειθαρχία στα αποδυτήρια, μία λέξη που τα τελευταία χρόνια για τους ''οράνιε'' ήταν άγνωστη, μόνο που αυτή από μόνη της δεν φέρνει την επιτυχία. Τα βαρόμετρα τους, Σνάιντερ και Βαν Πέρσι δεν έκαναν καλή σεζόν κάτι που μπορεί να βγει και τώρα, ειδικά με τον φορ της Γιουνάιτετν που φέτος ταλαιπωρήθηκε αρκετά από τρυματισμούς. Μία από τις ''πλουσιότερες'' αποστολές έχει το Βέλγιο. Κοιτάς τους παίκτες της και νομίζεις ότι βλέπεις τη... μικτή κόσμου! Φοβερά ταλέντα που αν διαχειριστούν σωστά και αποτελεσματικά μπορούν να σε κάνουν να τρίβεις τα μάτια σου... Ποιόν να πρωτοσχολιάσεις: Κουρτουά, Κομπανί, Βίτσελ, Μέρτενς, Λουκάκου, Αζάρ... Απίστευτο ρόστερ, που αν ο Βίλμοτς βρει το μυστικό της επιτυχίας, το σύνολό του θα μας χαρίσει σπουδαίο ποδόσφαιρο.
Οσον αφορά κάποια ''Σταχτοπούτα'' που μπορεί να κάνει την έκπληξη, ικανή γι' αυτό έχω την Χιλή. Οι Λατίνοι αποτελούνται από ένα κάρμα ποδοσφαιριστών που βρίσκονται σε φόρμα, αλλά και σε πολύ καλή ηλικία για να κάνουν το κάτι παραπάνω. Παίκτες όπως οι Αλέξις Σάντσεζ, Αρτούρο Βιντάλ, Γκάρι Μεντέλ και Χόρχε Βαλδίβια μπορούν να πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους και να τη φτάσουν στη κορυφή για πρώτη φορά στην ιστορία της. Από εκεί και πέρα, τα συγκροτήματα της Αφρικής δείχνουν ότι θα απογοητεύσουν για ακόμη μία φορά, αφού καμία από τις χώρες που την αποτελούν δεν ''το έχει'', για διάφορους λόγους η κάθε μία... Οι παραδοσιακές δυνάμεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου, Ιταλία και Αγγλία, μπορεί να διαθέτουν καλούς παίκτες, αλλά το ένστικτό σου δεν προδιαθέτει ένα καλό μέλλον για εκείνες, χώρια ότι οι προπονητές τους δεν είναι και οι πλέον μπαρουτοκαπνισμένοι σε τέτοιου είδους ματς.
Είναι κάτι που οι ποδοσφαιρόφιλοι το περιμένουν πώς και πώς... Μπύρες, junk food, καλή παρέα και... τα μάτια στην οθόνη... Εχει Μουντιάλ!
Οταν πρόκειται για το σημαντικότερο ποδοσφαιρικό γεγονός της υφηλίου, δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο από το να το περιμένεις με ανυπομονησία και στη συνέχεια να το απολαύσεις από την αρχή μέχρι το τέλος. Το Παγκόσμιο Κύπελλο, που διεξάγεται στη Βραζιλία, επιστρέφει στις οθόνες μας υποσχόμενο να μας χαρίσει πλούσιο θέαμα και συγκινήσεις. Οι μόνοι που ίσως να μην το ''χαρούν'' είναι ο καταπονημένος λαός της Βραζιλίας καθώς το επίπεδο της φτώχειας έχει αυξηθεί δραματικά τη τελευταία δεκαετία με αποτέλεσμα ο κόσμος της να θεωρεί από την αρχή λάθος τη διεξαγωγή του τουρνουά στη ''χώρα του καφέ''. Η αλήθεια είναι ότι πράγματι έχουν δημιουργηθεί νέες θέσεις εργασίας για τη κατασκευή και αναμόρφωση των γηπέδων αλλά το έμβασμα που θα κληθεί να πληρώσει η βραζιλιάνικη κυβέρνηση είναι δυσβάσταχτη για τη χώρα... Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις τραγωδίες-θανάτους που υπήρξαν με θύματα, εργάτες που πάσχιζαν καθημερινά για να βρίσκονται στην εντέλεια οι αγωνιστικοί χώροι που θα φιλοξενήσουν τον θεσμό.
Στο αγωνιστικό σκέλος του Μουντιάλ, πολλοί βιάζονται να χρίσουν φαβορί τη τοπική Βραζιλία, πολύ απλά διότι είναι η διοργανώτρια. Διαφωνώ απολύτως, θεωρώ ότι η ''σελεσάο'' δεν θα φτάσει ούτε στα προημιτελικά... Ποιός παίκτης ακριβώς θα πάρει την ομάδα από το χέρι και να τη φτάσει στη κορυφή; Ο κολπάκιας Νειμάρ; Το Μουντιάλ δεν κερδίζεται από ντριμπλέρ αλλά από μεγάλους ηγέτες. Είναι ο Νειμάρ επίπεδο θρύλων τύπου Ζιντάν; Μπεκενμπάουερ; Καναβάρο; Τζέραρντ; Ντεσάν; Ρονάλντο (ο συμπατριώτης του, όχι το γατάκι..); Γκέρτ Μίλερ; Σε καμία περίπτωση.. Επίσης, η Βραζιλία δεν έχει το ρόστερ για την υπέρβαση, εκτός του ηγέτη που αναφέραμε πριν.. Τα βαρόμετρα του παρελθόντος (λ.χ. Ριβάλντο, Ρονάλντο, Ροναλντίνιο, Καφού, Ντούνγκα, Ρομάριο) δεν υπάρχουν πια, ενώ πολλοί παίκτες της θεωρούνται απείθαρχοι, βλέπε Χούλκ, Ερνάνες, Μαικόν... Ανίκανη να φτάσει ψηλά θεωρώ και την Ισπανία. Νομίζω ότι εποχή της έχει τελειώσει πια, κάτι παρόμοιο με τη Μπαρτσελόνα που φέτος ήταν ανύπαρκτη - και άτιτλη. Είχε δώσει αρνητικά σημάδια από τα προκριματικά όπου δύσκολα πέρασε τη Γαλλία, ενώ και στα φιλικά ήταν από μονότονη έως... βαρετή απογοητεύοντας το κοινό της.
Αντιθέτως έχω την εντύπωση ότι τα δυο μεγάλα φαβορί για τη κατάκτηση του τροπαίου είναι οι Αργεντινή και Ουρουγουάη... Ο Μέσι μπορεί να ήταν σε πολύ κακή αγωνιστική κατάσταση φέτος, ωστόσο δεν είναι και απίθανο να είχε το μυαλό του στο Μουντιάλ και να κρατούσε δυνάμεις για εκεί προκειμένου να κλείσει στόματα, άλλωστε πολλοί τον έχουν κατηγορήσει για αποτυχίες με την εθνική του. Πέραν τούτου, βέβαια, η ''μπιανκοσελέστε'' διαθέτει ένα εκπληκτικό ρόστερ. Ουσιαστικά ο Σαμπελά προβληματίζεται ποιόν να πρωτοβάζει στην αρχική ενδεκάδα, αφού σχεδόν και οι 23 της αποστολής έχουν τις ίδιες πιθανότητες. Χρωστάει ένα μεγάλο Παγκόσμιο Κύπελλο η Αργεντινή, θεωρώ ότι αυτό θα γίνει δικό της στο τέλος. Οπως ένα ''γεμάτο'' ρόστερ έχει και η Ουρουγουάη. Με δυο από τους σπουδαιότερους σεντερ φορ παγκοσμίως (Σουάρεζ, Καβάνι) στο δυναμικό της πώς να μην θεωρείται φαβορί η ομάδα του Οσκαρ Ταμπάρεζ. Ωστόσο, σημαντικούς παίκτες διαθέτει και στις υπόλοιπες γραμμές ο Λατίνος προπονητής με τα ονόματα των Γκοντίν, Κάσερες και Γκαργκάνο να δεσπόζουν.
Στην αντίπερα όχθη, ερωτηματικά αποτελούν ομάδες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία και το Βέλγιο. Οι συγκεκριμένες, είναι ικανές για το καλύτερο αλλά και το χειρότερο. Τεράστιο πλήγμα για τις δυο πρώτες οι τραυματισμοί των Ρόις και Ριμπερί αντίστοιχα οι οποίοι είναι ουσιαστικά, οι ηγέτες τους από κάθε άποψη. Η αλήθεια είναι ότι η κατάκτηση του τροπαίου έχει γίνει εμμονή για τα ''πάντσερ'' του Γιοακίμ Λεβ η οποία ενώ φτάνει πάντα στη πηγή δεν πίνει ποτέ νερό, κάτι που ισχύει και για τους Γάλλους του Ντεσάν, που μπορεί να μην έχουν κακό ρόστερ αλλά ( με λίγα λόγια) λείπει ένας... Ζινεντίν Ζιντάν... Αυτό τα λέει όλα! Ετσι, με την απουσία του Ριμπερί, χρέη ηγέτη αναλαμβάνει ο Καρίμ Μπενζεμά, έχοντας βέβαια άξιους συμπαραστάτες τους Ζιρού, Βαλμπουενά, Πογκμπά και Ματουιντί δίπλα του. Στην Ολλανδία ο Βαν Χάαλ, μπορεί να έχει σημάνει πειθαρχία στα αποδυτήρια, μία λέξη που τα τελευταία χρόνια για τους ''οράνιε'' ήταν άγνωστη, μόνο που αυτή από μόνη της δεν φέρνει την επιτυχία. Τα βαρόμετρα τους, Σνάιντερ και Βαν Πέρσι δεν έκαναν καλή σεζόν κάτι που μπορεί να βγει και τώρα, ειδικά με τον φορ της Γιουνάιτετν που φέτος ταλαιπωρήθηκε αρκετά από τρυματισμούς. Μία από τις ''πλουσιότερες'' αποστολές έχει το Βέλγιο. Κοιτάς τους παίκτες της και νομίζεις ότι βλέπεις τη... μικτή κόσμου! Φοβερά ταλέντα που αν διαχειριστούν σωστά και αποτελεσματικά μπορούν να σε κάνουν να τρίβεις τα μάτια σου... Ποιόν να πρωτοσχολιάσεις: Κουρτουά, Κομπανί, Βίτσελ, Μέρτενς, Λουκάκου, Αζάρ... Απίστευτο ρόστερ, που αν ο Βίλμοτς βρει το μυστικό της επιτυχίας, το σύνολό του θα μας χαρίσει σπουδαίο ποδόσφαιρο.
Οσον αφορά κάποια ''Σταχτοπούτα'' που μπορεί να κάνει την έκπληξη, ικανή γι' αυτό έχω την Χιλή. Οι Λατίνοι αποτελούνται από ένα κάρμα ποδοσφαιριστών που βρίσκονται σε φόρμα, αλλά και σε πολύ καλή ηλικία για να κάνουν το κάτι παραπάνω. Παίκτες όπως οι Αλέξις Σάντσεζ, Αρτούρο Βιντάλ, Γκάρι Μεντέλ και Χόρχε Βαλδίβια μπορούν να πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους και να τη φτάσουν στη κορυφή για πρώτη φορά στην ιστορία της. Από εκεί και πέρα, τα συγκροτήματα της Αφρικής δείχνουν ότι θα απογοητεύσουν για ακόμη μία φορά, αφού καμία από τις χώρες που την αποτελούν δεν ''το έχει'', για διάφορους λόγους η κάθε μία... Οι παραδοσιακές δυνάμεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου, Ιταλία και Αγγλία, μπορεί να διαθέτουν καλούς παίκτες, αλλά το ένστικτό σου δεν προδιαθέτει ένα καλό μέλλον για εκείνες, χώρια ότι οι προπονητές τους δεν είναι και οι πλέον μπαρουτοκαπνισμένοι σε τέτοιου είδους ματς.
Είναι κάτι που οι ποδοσφαιρόφιλοι το περιμένουν πώς και πώς... Μπύρες, junk food, καλή παρέα και... τα μάτια στην οθόνη... Εχει Μουντιάλ!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου