Η Πρέμιερ Λιγκ ξεκίνησε, η Αρσεναλ μπορεί;

Το κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη επανέρχεται στις οθόνες μας με στόχο να μάς παρουσιάσει και πάλι σπουδαίο θέαμα και φοβερές συγκινήσεις. Ανέκαθεν το Νησί αποτελούσε πόλο έλξης για κάθε ποδοσφαιρόφιλο, ωστόσο φέτος δείχνει πραγματικά να υπερισχύει κάθε άλλης λίγκας, λόγω της ποιότητας όλων των στελεχών της (παίκτες, προπονητές, γήπεδα).

Για να μιλήσουμε αγωνιστικά, φαβορί για τον τίτλο υπάρχει και είναι ατράνταχτο. Είναι η Τσέλσι του Ζοσέ Μουρίνιο. Οι μπλε έκαναν εξαιρετικές μεταγραφικές κινήσεις στο καλοκαιρινό παζάρι αποκτώντας παίκτες παγκόσμιας κλάσης που έλειπαν την περσινή σεζόν. Οι Σεσκ Φάμπρεγκας, Ντιέγκο Κόστα και Φιλίπε Λουίζ ανεβάζουν τουλάχιστον ένα επίπεδο τους Λονδρέζους που πρόσθεσαν γκολ, δημιουργία αλλά και αμυντική σιγουριά στο παιχνίδι τους. Από εκεί και πέρα, η Μάντσεστερ Σίτι αν και οχι τόσο ενεργή στη μεταγραφική περίοδο δεν παύει να διεκδικεί κι εκείνη δυναμικά τον τίτλο, ούσα η εστεμμένη από πέρσι μετά το δραματικό φινάλε με τη Λίβερπουλ. Η τελευταία, έχασε με λίγα λόγια, τον κορυφαίο επιθετικό του κόσμου... Ετσι απλά! Δεν ξέρω αν ο Μπαλοτέλι μπορεί να καλύψει έστω το 50% της προσφοράς του Ουρουγουανού, ωστόσο θεωρώ ότι είναι μία ποιοτική λύση και μπορεί να δώσει λύσεις, εάν κι εφόσον αποδειχθεί κανονικός άνθρωπος και δεν κάνει και στο λι9μάνι τις ανωμαλίες του. Η Γιουνάιτεντ είναι το μεγάλο ερωτηματικό: Ο Φαν Χάαλ προσπαθεί και θέλει να τα αλλάξει όλα. Τρόπο παιχνιδιού, σύστημα, ρόλους... Βέβαια, αυτό θέλει χρόνο αλλά (κυρίως) τους κατάλληλους παίκτες. Δεν μπορεί μία ομάδα να εφαρμόσει ιδανικά το 3-5-2 χωρίς ποιοτικά στόπερ και δημιουργικούς χαφ και η Γιουνάιτετν δεν έχει τέτοιους. Στη πρεμιέρα φάνηκε ορατά αυτό, όπου η Σουόνσι δεν δυσκολεύτηκε και πολύ να πάρει τους 3 βαθμούς της νίκης.

Και περνάμε στην Αρσεναλ. Φέτος είναι μια διαφορετική σεζόν για τους ''κανονιέρηδες'' από κάθε οπτική γωνία. Πρώτον, διότι έχει αποκτήσει παίκτες ευγνωσμένης αξίας, πράγμα που δεν έκανε τις προηγούμενες χρονιές κι αν το έκανε, φρόντιζε να πουλάει ταυτόχρονα και τους ηγέτες της. Ετσι, παίρνοντας τον Αλέξις Σάντσεζ από την Μπαρτσελόνα έναντι 35 εκατ. λιρών αλλά και τον Ματιέ Ντεμπουσί έναντι 13 από την Νιούκαστλ απέδειξε οτι η Αρσεναλ πλέον μπορεί να ανταγωνιστεί το χρηματοκρατούμενο χώρο του ευρωπαικού ποδοσφαίρου όλα τα μεγαθήρια αυτού. Δεύτερον, φαίνεται να έχει ξεχρεώσει το Εmirates stadium, με αποτέλεσμα ναμην έχει τον βαρύ βραχνά των χρεών στη πλάτη της. Kαι τρίτον και σημαντικότερο για μένα, προέρχεται από τη κατάκτηση δυο τίτλων! Η ομάδα που για 9 ολόκληρα χρόνια δεν έπαιρνε ούτε...  γεύση κυπέλλου, μέσα σε 2 μήνες κατέκτησε FA cup και Community Shield, κάτι που γεμίζει τον σύλλογο με αυτό που έλειπε τόσα χρόνια στην ομάδα του Βενγκέρ, την αυτοπεποίθηση για να αντεπεξέλθει στα δύσκολα. Μάλιστα, το εμφατικό 3-0 επί της Σίτι για το Σούπερ Καπ μεγάλωσε ακόμη περισσότερο τις προσδοκίες για κάτι καλό φέτος. Ο μεγάλος στόχος για τους Λονδρέζους πάντα θα είναι το πρωτάθλημα.