Μπορεί η δεύτερη αξιολόγηση να ολοκληρώθηκε επιτυχώς, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για την ομαλή λειτουργία της χώρας από εδώ και πέρα και κατ΄ επέκταση την έξοδό της από τα μνημόνια. Μπορεί η κυβέρνηση να υποστηρίζει ότι μέσα στις επόμενες μέρες η Ελλάδα θα βγει στις αγορές, με τους μεγαλοεπενδυτές να είναι έτοιμοι να βάλουν ζεστά χρήματα στα ταμεία της χώρας και κατ' επέκταση νέες θέσεις εργασίας, αλλά...
Ακούγοντας τα συγκεκριμένα (αισιόδοξα) νέα, είναι σαφές ότι επιστρέφει η ελπίδα και η κανονικότητα σε μία ταλαιπωρημένη εδώ και αρκετά χρόνια χώρα, που ψάχνει εν αγωνιωδώς ''οξυγόνο'' για να μπορέσει να ανασάνει. Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή μήπως αποτελούν για ακόμη μία φορά αερολογίες της κυβέρνησης; Σαν αυτές που ακούμε εδώ και 3 χρόνια κατά τη περίοδο που βρίσκεται στην εξουσία και μέρα με τη μέρα τις αναιρεί, απογοητεύοντας κάθε πολίτη που την στήριξε και μάλιστα δυο φορές. Η αλήθεια είναι μία για τον ΣΥΡΙΖΑ και είναι πικρή για όλους τους αριστερούς αυτού του τόπου, έχω την εντύπωση: Οτι καμία αριστερή δύναμη της χώρας -για να μην πω όλη της Ευρώπης- δεν μπορεί να εφαρμόσει πολιτική Αριστεράς, οποιαδήποτε είδους αυτής... Κανείς δεν μπορεί να τα βάλει μαζί τους... Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ διάλεξε άλλο τρόπο για να κυβερνήσει. Αντί να διαλέξει τον σωστό δρόμο, αυτόν της παραίτησης δηλαδή, επέλεξε να εφαρμόσει μία πολιτική που καμία διαφορά δεν έχει από αυτόν της τελευταίας 30ετίας στην Ελλάδα. Την πολιτική που κατέστρεψε τη χώρα δηλαδή! Τόσο απλό είναι... Δηλαδή, μια πολιτική-υποταγή στις μεγάλες δυνάμεις της Ευρωζώνης, κόψιμο μισθών και συντάξεων, φόρους φωτιά και μη τιμωρία των όσων έχουν την ευθύνη για τη κατάσταση που έχουμε βρεθεί αυτή τη στιγμή. Ειδικά για το τελευταίο, ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να εγκλιματεί αφού δεν τιμωρεί με αυτό που τους αξίζει διάφορους Παπαντωνίου, Σημίτη, Βενιζέλο κλπ..
Αναρωτιέται λοιπόν ο Ελληνας πολίτης: Αφού ο Τσίπρας δεν με καλύπτει πολιτικά και οικονομικά, ας πάω στον ''απέναντι''. Και βλέπει ότι ο ''απέναντι'' ακούει στο όνομα Κυριάκος Μητσοτάκης, αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας... Μίας παράταξης που (μαζί με το ΠΑΣΟΚ) είναι υπεύθυνη για όλο αυτό το χάος και την ταπείνωση που έχει υποστεί η χώρα όλα αυτά τα χρόνια της λιτότητας. Ενα νεοφιλελεύθερο και ταυτόχρονα συντηρητικό έως μουχλιασμένο κόμμα που με πολιτικές και επιχειρήματα παλαιότερων χρόνων προσπαθεί να επανέλθει στην εξουσία. Που η επιχειρηματολογία της ξεκινάει και τελειώνει στον... Αδωνη Γεωργιάδη να ξεφτιλίζεται και να προκαλεί αηδία και αποτροπιασμό βλέποντάς τον στα τηλεοπτικά κανάλια καθημερινά. Θα μου επιτρέψετε να μην συνεχίσω το σκεπτικό μου για χάρη της δεοντολογίας..
Προφανώς τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα δεν μπορούν να στηρίξουν ένα πρόγραμμα που θα εμπιστευτεί ο λαός, έτσι ώστε να μπουν στο προσκήνιο. Η τρίτη δύναμη, Χρυσή Αυγή, είναι απλά η Χρυσή Αυγή, η Φώφη Γεννηματά ζητά την ψήφο του Ελληνικού λαού ενώ στο εσωτερικό του κόμματός της.. ''δεσπόζουν'' ονόματα όπως αυτά των Βενιζέλου, Παπανδρέου και Λοβέρδου ενώ το ΚΚΕ θα παραμείνει για πάντα ένα κόμμα που απλά δεν μπορεί να ακολουθήσει την πραγματικότητα και τον ρεαλισμό του 2017.
Εν κατακλείδι, σε ποιο συμπέρασμα καταλήγουμε; Στο ότι κανείς δεν μπορεί να αρθρώσει έναν πολιτικό λόγο που να μπορεί να εμπνεύσει τον Ελληνα να τον ακολουθήσει. Μπορεί να ακούγεται γραφικό και κουραστικό, όμως έτσι έχουν τα πράγματα. Δυστυχώς, η Αριστερά απογοήτευσε, αυτό είναι ξεκάθαρο.. Αλλά, όχι, πάλι Μητσοτάκης, κύριοι.. Όχι ξανά βήματα προς τα πίσω.. Όχι αυτόν!
Ακούγοντας τα συγκεκριμένα (αισιόδοξα) νέα, είναι σαφές ότι επιστρέφει η ελπίδα και η κανονικότητα σε μία ταλαιπωρημένη εδώ και αρκετά χρόνια χώρα, που ψάχνει εν αγωνιωδώς ''οξυγόνο'' για να μπορέσει να ανασάνει. Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή μήπως αποτελούν για ακόμη μία φορά αερολογίες της κυβέρνησης; Σαν αυτές που ακούμε εδώ και 3 χρόνια κατά τη περίοδο που βρίσκεται στην εξουσία και μέρα με τη μέρα τις αναιρεί, απογοητεύοντας κάθε πολίτη που την στήριξε και μάλιστα δυο φορές. Η αλήθεια είναι μία για τον ΣΥΡΙΖΑ και είναι πικρή για όλους τους αριστερούς αυτού του τόπου, έχω την εντύπωση: Οτι καμία αριστερή δύναμη της χώρας -για να μην πω όλη της Ευρώπης- δεν μπορεί να εφαρμόσει πολιτική Αριστεράς, οποιαδήποτε είδους αυτής... Κανείς δεν μπορεί να τα βάλει μαζί τους... Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ διάλεξε άλλο τρόπο για να κυβερνήσει. Αντί να διαλέξει τον σωστό δρόμο, αυτόν της παραίτησης δηλαδή, επέλεξε να εφαρμόσει μία πολιτική που καμία διαφορά δεν έχει από αυτόν της τελευταίας 30ετίας στην Ελλάδα. Την πολιτική που κατέστρεψε τη χώρα δηλαδή! Τόσο απλό είναι... Δηλαδή, μια πολιτική-υποταγή στις μεγάλες δυνάμεις της Ευρωζώνης, κόψιμο μισθών και συντάξεων, φόρους φωτιά και μη τιμωρία των όσων έχουν την ευθύνη για τη κατάσταση που έχουμε βρεθεί αυτή τη στιγμή. Ειδικά για το τελευταίο, ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να εγκλιματεί αφού δεν τιμωρεί με αυτό που τους αξίζει διάφορους Παπαντωνίου, Σημίτη, Βενιζέλο κλπ..
Αναρωτιέται λοιπόν ο Ελληνας πολίτης: Αφού ο Τσίπρας δεν με καλύπτει πολιτικά και οικονομικά, ας πάω στον ''απέναντι''. Και βλέπει ότι ο ''απέναντι'' ακούει στο όνομα Κυριάκος Μητσοτάκης, αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας... Μίας παράταξης που (μαζί με το ΠΑΣΟΚ) είναι υπεύθυνη για όλο αυτό το χάος και την ταπείνωση που έχει υποστεί η χώρα όλα αυτά τα χρόνια της λιτότητας. Ενα νεοφιλελεύθερο και ταυτόχρονα συντηρητικό έως μουχλιασμένο κόμμα που με πολιτικές και επιχειρήματα παλαιότερων χρόνων προσπαθεί να επανέλθει στην εξουσία. Που η επιχειρηματολογία της ξεκινάει και τελειώνει στον... Αδωνη Γεωργιάδη να ξεφτιλίζεται και να προκαλεί αηδία και αποτροπιασμό βλέποντάς τον στα τηλεοπτικά κανάλια καθημερινά. Θα μου επιτρέψετε να μην συνεχίσω το σκεπτικό μου για χάρη της δεοντολογίας..
Προφανώς τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα δεν μπορούν να στηρίξουν ένα πρόγραμμα που θα εμπιστευτεί ο λαός, έτσι ώστε να μπουν στο προσκήνιο. Η τρίτη δύναμη, Χρυσή Αυγή, είναι απλά η Χρυσή Αυγή, η Φώφη Γεννηματά ζητά την ψήφο του Ελληνικού λαού ενώ στο εσωτερικό του κόμματός της.. ''δεσπόζουν'' ονόματα όπως αυτά των Βενιζέλου, Παπανδρέου και Λοβέρδου ενώ το ΚΚΕ θα παραμείνει για πάντα ένα κόμμα που απλά δεν μπορεί να ακολουθήσει την πραγματικότητα και τον ρεαλισμό του 2017.
Εν κατακλείδι, σε ποιο συμπέρασμα καταλήγουμε; Στο ότι κανείς δεν μπορεί να αρθρώσει έναν πολιτικό λόγο που να μπορεί να εμπνεύσει τον Ελληνα να τον ακολουθήσει. Μπορεί να ακούγεται γραφικό και κουραστικό, όμως έτσι έχουν τα πράγματα. Δυστυχώς, η Αριστερά απογοήτευσε, αυτό είναι ξεκάθαρο.. Αλλά, όχι, πάλι Μητσοτάκης, κύριοι.. Όχι ξανά βήματα προς τα πίσω.. Όχι αυτόν!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου