Η Αρσεναλ φέτος αποφάσισε να κάνει ένα ολικό λίφτινγκ. Η διοίκηση της ομάδας αποφάσισε να απομακρύνει τον αρχιτέκτονα του συλλόγου τα τελευταία 22 χρόνια Αρσέν Βενγκέρ και να τον αντικαταστήσει με τον Ουνάι Εμερι. Δύσκολη απόφαση ομολογουμένως, ωστόσο, η αλλαγή ήταν επιβεβλημένη καθώς η μεγάλη ομάδα του Βόρειου Λονδίνου πήγαινε από το κακό στο χειρότερο με αποτέλεσμα να μείνει για 14η σερί χρονιά χωρίς πρωτάθλημα. Άλλωστε, και η ατμόσφαιρα στο γήπεδο του συλλόγου, το Εμιρετς, έμοιαζε αρρωστημένη μετά από κάθε αποτυχία, με τον κόσμο να θεωρεί (όχι αδίκως) τον Γάλλο προπονητή υπεύθυνο του κακού. Κανείς βεβαίως δεν βγάζει από το κάδρο της ευθύνης την διοίκηση, καθώς για πολλά χρόνια δεν έβαζε το χέρι στην τσέπη, έτσι ώστε να αποκτήσει η ομάδα ποδοσφαιριστές παγκόσμιας κλάσης, αντιθέτως, πουλούσε (και μάλιστα σε ανταγωνιστές της) τους κορυφαίους της παίκτες.
Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβανόταν κάθε χρόνο, μέχρι και τη σεζόν που μάς πέρασε. Τότε, ο πρόεδρος και μεγαλομέτοχος της ομάδας, Σταν Κρένκε μαζί με τους συνεργάτες του, αποφάσισαν να αλλάξουν σελίδα και να σταματήσουν τη συνεργασία με τον Βενγκέρ. Κανένας οπαδός των κανονιέρηδων δεν απογοητεύτηκε από αυτή την εξέλιξη, εκτός από κάποιους.. ''άρρωστους'' ''Βενγκερικούς'', οι οποίοι επέμεναν στη παραμονή του Αλσατού. Μάλλον την.. ''έβρισκαν'' με τη λειψανδρία τίτλων που ταλάνιζε την ομάδα. Τέλος εποχής Βενγκέρ, λοιπόν, με τον Ισπανό Ουνάι Εμερι να τον αντικαθιστά. Οι αντιδράσεις, ποικίλες. Πολλοί συμφώνησαν, αρκετοί αντέδρασαν ενώ δεν ήταν λίγοι κι εκείνοι που χλεύασαν τη συγκεκριμένοι επιλογή. Ο Βάσκος κόουτς, αφού πήρε -σχεδόν- τα πάντα με την Παρί Σεν Ζερμέν, η απώλεια του... καημού των Γάλλων, το Τσάμπιονς Λιγκ στοίχισε την θέση του. Αλλωστε ο απίθανος αποκλεισμός από την Μπαρτσελόνα, και το αλησμόνητο 6-1 του Καμπ Νόου, δύσκολα χωνεύεται από μία τόσο πλούσια ομάδα.
Έτσι, ήρθε η πρόσληψή του από την ομάδα του Λονδίνου όπου έχει πραγματοποιήσει ένα ελπιδοφόρο, η αλήθεια είναι, ξεκίνημα. Μετά το αναγνωριστικό πέρας των πρώτων αγώνων, με τις ήττες από Σίτι και Τσέλσι τις πρώτες 2 αγωνιστικές, ήρθε ένα εξαιρετικό σερί νικών σε Πρέμιερ Λιγκ και Γιουρόπα, με το σύνολο του Ισπανού να αποδίδει όμορφο ποδόσφαιρο. Η Αρσεναλ βρίσκεται στην 5η θέση του βαθμολογικού πίνακα προερχόμενη από μια πολύ καλή εμφάνιση απέναντι στη Λιβερπουλ η οποία έληξε χωρίς νικητή. Αγωνιστικά όμως οι gunners δείχνουν διαφορετικοί από άλλες χρονιές, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ο Εμερι έχει βάλει στοιχεία στο παιχνίδι της ομάδας, τα οποία έλειπαν τα τελευταία χρόνια, με σημαντικότερο αυτό του πάθους και της αυταπάρνησης. Στο ματς με τη Λίβερπουλ, είδαμε ένα σύνολο το οποίο πάλευε όλες τις μπαλιές κυνηγώντας μέχρι το τελευταίο λεπτό την νίκη, την οποία άξιζε σε μεγάλο βαθμό. Με τον Βενγκέρ, βλέπαμε τους ποδοσφαιριστές να μην έχουν κίνητρο, οι ήττες από ομάδες μικρότερου βεληνεκούς ήταν συχνό φαινόμενο ενώ και ο ίδιος ο Γάλλος προπονητής έδειχνε ''παραδομένος'' ώρες ώρες, με τον κόσμο να παρακολουθεί το άθλιο θέαμα ντροπιασμένοι από την εικόνα που παρουσίαζε η ομάδα. Τώρα, η ορμή και η ποιότητα που βγάζει η ομάδα κάνει μπαμ. Βλέπουμε παίκτες όπως ο Οζίλ, που με τον Βενγκέρ έδειχνε σημάδια παλαίμαχου, να κυνηγάει κάθε μπαλιά, να δίνει και τη ψυχή στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό αποτελεί ξεκάθαρη παρέμβαση του προπονητή, ο Ισπανός έχει καταφέρει να παίρνει από κάθε παίκτη το 100% των δυνατοτήτων του. Επίσης, ένα μεγάλο στοίχημα για τον Εμερι, ήταν να μπορέσει να χωρέσει στην ενδεκάδα τα δύο υπερόπλα του, Ομπαμεγιάνγκ και Λακαζέτ. Και τα έχει καταφέρει, οι δυο παίκτες όχι απλά ταιριάζουν, αλλά λατρεύουν να παίζουν μαζί, σύμφωνα με τις δηλώσεις τους. Άλλωστε πολλά από τα τέρματα που έχουν πετύχει οι ''κανονιέρηδες'', προέρχονται από συνεργασίες των δύο επιθετικών τους.
Στη μεσαία γραμμή, μία μεγάλη αδυναμία της Αρσεναλ τα τελευταία χρόνια, ο Λούκας Τορέιρα κάνει πράγματα και θαύματα. Ο Ουρουγουανός, που ήρθε φέτος με μεταγραφή από την Σαμπντόρια λύνει και δένει στο κέντρο του γηπέδου αποτελώντας ένα σπουδαίο γρανάζι στη φαρέτρα του Εμερι. Είναι εξαιρετικός στο tranzition game, δίνει τρομερές βοήθειες στην ανασταλτική λειτουργία ενώ και οι κάθετές του προκαλούν ρωγμές σε κάθε αντίπαλη άμυνα. Έχει ταιριάξει απόλυτα με τον Τζάκα, με τον Αλβανό να παίρνει και περισσότερες επιθετικές ενέργειες έχοντας ως ''σιγουριά'' τον Τορέιρα πίσω του. Βεβαίως υπάρχουν και αδυναμίες στο παιχνίδι της Αρσεναλ. Όπως ότι η αμυντική λειτουργία, που χρόνια αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα της ομάδα. Μπορεί η απουσία του Κοσιελνί να στερεί έναν εξαιρετικό σεντερ μπακ από την ραχοκοκαλιά της ενδεκάδας, ωστόσο και με την επάνοδό του, θα χρειαστεί χρόνος για να βελτιωθεί η οπισθοφυλακή της ομάδας. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι προτεραιότητα του Έμερι είναι η επίθεση, γνωρίζουμε καλά όμως ότι η άμυνα είναι αυτή που δίνει τους τίτλους...
Η μετά-Βενγκέρ εποχή, σίγουρα θα επέφερε δυσκολίες για τους ''κανονιέρηδες''. Γνωρίζουμε ότι η Αρσεναλ θα χρειαστεί χρόνο ή και χρόνια για να γίνει η παλιά, καλή και εντυπωσιακή ομάδα που έχουμε θαυμάσει. Για να χτίσεις, όμως, θα πρέπει να γκρεμίσεις, και ο Ουνάι Έμερι δείχνει ότι ξέρει πολύ καλά τον δρόμο για να δημιουργήσει από την αρχή την Άρσεναλ που όλοι ονειρευόμαστε... Τον δρόμο του πρωταθλητισμού!
Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβανόταν κάθε χρόνο, μέχρι και τη σεζόν που μάς πέρασε. Τότε, ο πρόεδρος και μεγαλομέτοχος της ομάδας, Σταν Κρένκε μαζί με τους συνεργάτες του, αποφάσισαν να αλλάξουν σελίδα και να σταματήσουν τη συνεργασία με τον Βενγκέρ. Κανένας οπαδός των κανονιέρηδων δεν απογοητεύτηκε από αυτή την εξέλιξη, εκτός από κάποιους.. ''άρρωστους'' ''Βενγκερικούς'', οι οποίοι επέμεναν στη παραμονή του Αλσατού. Μάλλον την.. ''έβρισκαν'' με τη λειψανδρία τίτλων που ταλάνιζε την ομάδα. Τέλος εποχής Βενγκέρ, λοιπόν, με τον Ισπανό Ουνάι Εμερι να τον αντικαθιστά. Οι αντιδράσεις, ποικίλες. Πολλοί συμφώνησαν, αρκετοί αντέδρασαν ενώ δεν ήταν λίγοι κι εκείνοι που χλεύασαν τη συγκεκριμένοι επιλογή. Ο Βάσκος κόουτς, αφού πήρε -σχεδόν- τα πάντα με την Παρί Σεν Ζερμέν, η απώλεια του... καημού των Γάλλων, το Τσάμπιονς Λιγκ στοίχισε την θέση του. Αλλωστε ο απίθανος αποκλεισμός από την Μπαρτσελόνα, και το αλησμόνητο 6-1 του Καμπ Νόου, δύσκολα χωνεύεται από μία τόσο πλούσια ομάδα.
Έτσι, ήρθε η πρόσληψή του από την ομάδα του Λονδίνου όπου έχει πραγματοποιήσει ένα ελπιδοφόρο, η αλήθεια είναι, ξεκίνημα. Μετά το αναγνωριστικό πέρας των πρώτων αγώνων, με τις ήττες από Σίτι και Τσέλσι τις πρώτες 2 αγωνιστικές, ήρθε ένα εξαιρετικό σερί νικών σε Πρέμιερ Λιγκ και Γιουρόπα, με το σύνολο του Ισπανού να αποδίδει όμορφο ποδόσφαιρο. Η Αρσεναλ βρίσκεται στην 5η θέση του βαθμολογικού πίνακα προερχόμενη από μια πολύ καλή εμφάνιση απέναντι στη Λιβερπουλ η οποία έληξε χωρίς νικητή. Αγωνιστικά όμως οι gunners δείχνουν διαφορετικοί από άλλες χρονιές, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ο Εμερι έχει βάλει στοιχεία στο παιχνίδι της ομάδας, τα οποία έλειπαν τα τελευταία χρόνια, με σημαντικότερο αυτό του πάθους και της αυταπάρνησης. Στο ματς με τη Λίβερπουλ, είδαμε ένα σύνολο το οποίο πάλευε όλες τις μπαλιές κυνηγώντας μέχρι το τελευταίο λεπτό την νίκη, την οποία άξιζε σε μεγάλο βαθμό. Με τον Βενγκέρ, βλέπαμε τους ποδοσφαιριστές να μην έχουν κίνητρο, οι ήττες από ομάδες μικρότερου βεληνεκούς ήταν συχνό φαινόμενο ενώ και ο ίδιος ο Γάλλος προπονητής έδειχνε ''παραδομένος'' ώρες ώρες, με τον κόσμο να παρακολουθεί το άθλιο θέαμα ντροπιασμένοι από την εικόνα που παρουσίαζε η ομάδα. Τώρα, η ορμή και η ποιότητα που βγάζει η ομάδα κάνει μπαμ. Βλέπουμε παίκτες όπως ο Οζίλ, που με τον Βενγκέρ έδειχνε σημάδια παλαίμαχου, να κυνηγάει κάθε μπαλιά, να δίνει και τη ψυχή στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό αποτελεί ξεκάθαρη παρέμβαση του προπονητή, ο Ισπανός έχει καταφέρει να παίρνει από κάθε παίκτη το 100% των δυνατοτήτων του. Επίσης, ένα μεγάλο στοίχημα για τον Εμερι, ήταν να μπορέσει να χωρέσει στην ενδεκάδα τα δύο υπερόπλα του, Ομπαμεγιάνγκ και Λακαζέτ. Και τα έχει καταφέρει, οι δυο παίκτες όχι απλά ταιριάζουν, αλλά λατρεύουν να παίζουν μαζί, σύμφωνα με τις δηλώσεις τους. Άλλωστε πολλά από τα τέρματα που έχουν πετύχει οι ''κανονιέρηδες'', προέρχονται από συνεργασίες των δύο επιθετικών τους.
Στη μεσαία γραμμή, μία μεγάλη αδυναμία της Αρσεναλ τα τελευταία χρόνια, ο Λούκας Τορέιρα κάνει πράγματα και θαύματα. Ο Ουρουγουανός, που ήρθε φέτος με μεταγραφή από την Σαμπντόρια λύνει και δένει στο κέντρο του γηπέδου αποτελώντας ένα σπουδαίο γρανάζι στη φαρέτρα του Εμερι. Είναι εξαιρετικός στο tranzition game, δίνει τρομερές βοήθειες στην ανασταλτική λειτουργία ενώ και οι κάθετές του προκαλούν ρωγμές σε κάθε αντίπαλη άμυνα. Έχει ταιριάξει απόλυτα με τον Τζάκα, με τον Αλβανό να παίρνει και περισσότερες επιθετικές ενέργειες έχοντας ως ''σιγουριά'' τον Τορέιρα πίσω του. Βεβαίως υπάρχουν και αδυναμίες στο παιχνίδι της Αρσεναλ. Όπως ότι η αμυντική λειτουργία, που χρόνια αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα της ομάδα. Μπορεί η απουσία του Κοσιελνί να στερεί έναν εξαιρετικό σεντερ μπακ από την ραχοκοκαλιά της ενδεκάδας, ωστόσο και με την επάνοδό του, θα χρειαστεί χρόνος για να βελτιωθεί η οπισθοφυλακή της ομάδας. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι προτεραιότητα του Έμερι είναι η επίθεση, γνωρίζουμε καλά όμως ότι η άμυνα είναι αυτή που δίνει τους τίτλους...
Η μετά-Βενγκέρ εποχή, σίγουρα θα επέφερε δυσκολίες για τους ''κανονιέρηδες''. Γνωρίζουμε ότι η Αρσεναλ θα χρειαστεί χρόνο ή και χρόνια για να γίνει η παλιά, καλή και εντυπωσιακή ομάδα που έχουμε θαυμάσει. Για να χτίσεις, όμως, θα πρέπει να γκρεμίσεις, και ο Ουνάι Έμερι δείχνει ότι ξέρει πολύ καλά τον δρόμο για να δημιουργήσει από την αρχή την Άρσεναλ που όλοι ονειρευόμαστε... Τον δρόμο του πρωταθλητισμού!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου