* Κανείς φίλος της Αρσεναλ δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος με μία ισοπαλία, ακόμη κι αν αυτή προέρχεται από το Ολντ Τράφορντ, όπου τα τελευταία χρόνια η ομάδα... υποφέρει! Επί.. Αρσέν Βενγκέρ, έτσι όπως είχε καταντήσει ο σύλλογος, ίσως να πανηγυριζόταν, χθες όμως, όχι. Τα πράγματα άλλαξαν κι αυτό φαίνεται παιχνίδι με το παιχνίδι.
* Η Αρσεναλ κατέβηκε στον αγωνιστικό χώρο του Μάντσεστερ για να παίξει στα ίσια το σύνολο του Μουρίνιο. Μπορεί να μην βρίσκεται στη καλύτερη δυνατή κατάσταση η ομάδα του Πορτογάλου, ωστόσο δεν παύει να αποτελεί φόβητρο για κάθε ομάδα του πλανήτη. Το να νικήσεις εκεί μέσα είναι απλά υπέρβαση και θέλει τεράστια μάχη αλλά και τύχη για να το καταφέρεις. Η Αρσεναλ, λοιπόν, έδωσε τη μάχη, η τύχη όμως τής γύρισε την πλάτη με τον χειρότερο τρόπο.
* Η Γιουνάιτεντ ξεκίνησε το ματς δυνατά, με σκοπό να σκοράρει πρώτη και να αποβάλλει ένα κομμάτι του άγχους που, σίγουρα, είχε λόγω των κακών εμφανίσεων που πραγματοποιεί. Είχε καλά ανεβάσματα των μπακ της, η μπάλα έφτανε εύκολα στο μισό της Αρσεναλ, ωστόσο η καλή ανασταλτική λειτουργία των ''κανονιέρηδων'' δεν άφηνε περιθώρια για ευκαιρίες μπροστά στην εστία του Λένο, σ' αυτό βοηθάει και η επιλογή του Εμερι να χρησιμοποιεί εδώ και 3 αγώνες σύστημα με τρεις κεντρικούς αμυντικούς.
* Από το 20 και μετά, η ομάδα του Βάσκου άρχισε να κρατάει μπάλα, ο Τορέιρα με τον Γκεντουζί πήραν τον έλεγχο της μεσαίας γραμμής με αποτέλεσμα να βγουν δυο καθαρές φάσεις για γκολ από ενέργειες των Ιγουόμπι και Κολάσινατς. Μάλιστα, από ένα ανέβασμα του Βόσνιου και το κερδισμένο του κόρνερ η Αρσεναλ ευτύχισε να ανοίξει το σκορ με τον Μουστάφι μετά από λανθασμένη αντίδραση του Ντε Χέα. Κι εδώ ξεκινάει η.. τύχη που γράφαμε στην αρχή. Από φάουλ του Ρόχο, η μπάλα έφτασε στον Ερέρα ο οποίος απο καταφανέστατη θέση οφσάιντ κατάφερε να βρει τον Μαρσιάλ κι εκείνος να ισοφαρίσει... σε μία απόφαση που θα ζήλευαν αρκετοί... Ελληνες βοηθοί. Η διαιτησία όμως είχε και σε άλλη φάση την τιμητική της, με τον Ρόχο παραλίγο να .. κόψει την μπάλα του Γκεντουζί. Κόκκινη κάρτα εδώ η οποία δεν δόθηκε.
* Στην επανάληψη, η Αρσεναλ πήρε τον έλεγχο του παιχνιδιού εξ ολοκλήρου. Ο τραυματισμός του Ράμσει έδωσε την ευκαιρία στον Μικιταριάν να μπει στον αγωνιστικό χώρο με αποτέλεσμα η Αρσεναλ να κυκλοφορεί καλύτερα την μπάλα, πιο ορθολογικά αλλά και να μετουσιώνει κι ευκαιρίες. Ο εκπληκτικός Κολάσινατς έδειχνε ακούραστος από αριστερά ταλαιπωρώντας σε μεγάλο βαθμό τον Νταλό, ο Τορέιρα συνέχιζε την μοναδική του παράσταση, η Γιουνάιτεντ έδειχνε να τα έχει χαμένα. Η είσοδος του Λακαζέτ έδωσε στην Αρσεναλ αυτό που έλειπε: το γκολ. Ο Γάλλος, με την βοήθεια του Ρόχο, νίκησε τον Ντε Χεα δίνοντας το προβάδισμα στους ''κανονιέρηδες'', ωστόσο η ανοησία του Κολάσινατς στο αμέσως επόμενο λεπτό εξαφάνισε το πλεονέκτημα του 1-2.
* Αυτό που έχει σημασία είναι ότι βλέπουμε μία εντελώς διαφορετική Αρσεναλ με τον Ουνάι Εμερι στον πάγκο. Μία ομάδα που παλεύει όλα τα παιχνίδια της και που μπορεί να πάρει αποτέλεσμα σε οποιαδήποτε έδρα της Ευρώπης. Και φαίνεται τόσο ξεκάθαρα το κακό που προκαλούσε η παρουσία του Αρσεν Βενγκέρ στην τεχνική ηγεσία του συλλόγου. Ο Αλσατός έπαιζε ένα είδος ποδοσφαίρου άλλης εποχής το οποίο δεν μπορεί να εφαρμοστεί πλέον από καμία ομάδα και από κανέναν (υψηλού επιπέδου) ποδοσφαιριστή με επιτυχία. Οι παίκτες δείχνουν να γυαλίζει το μάτι τους, κάτι που με τον Βενγκέρ ήταν... σενάριο φαντασίας!
ΜΑΡΙΝΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ
* Η Αρσεναλ κατέβηκε στον αγωνιστικό χώρο του Μάντσεστερ για να παίξει στα ίσια το σύνολο του Μουρίνιο. Μπορεί να μην βρίσκεται στη καλύτερη δυνατή κατάσταση η ομάδα του Πορτογάλου, ωστόσο δεν παύει να αποτελεί φόβητρο για κάθε ομάδα του πλανήτη. Το να νικήσεις εκεί μέσα είναι απλά υπέρβαση και θέλει τεράστια μάχη αλλά και τύχη για να το καταφέρεις. Η Αρσεναλ, λοιπόν, έδωσε τη μάχη, η τύχη όμως τής γύρισε την πλάτη με τον χειρότερο τρόπο.
* Η Γιουνάιτεντ ξεκίνησε το ματς δυνατά, με σκοπό να σκοράρει πρώτη και να αποβάλλει ένα κομμάτι του άγχους που, σίγουρα, είχε λόγω των κακών εμφανίσεων που πραγματοποιεί. Είχε καλά ανεβάσματα των μπακ της, η μπάλα έφτανε εύκολα στο μισό της Αρσεναλ, ωστόσο η καλή ανασταλτική λειτουργία των ''κανονιέρηδων'' δεν άφηνε περιθώρια για ευκαιρίες μπροστά στην εστία του Λένο, σ' αυτό βοηθάει και η επιλογή του Εμερι να χρησιμοποιεί εδώ και 3 αγώνες σύστημα με τρεις κεντρικούς αμυντικούς.
* Από το 20 και μετά, η ομάδα του Βάσκου άρχισε να κρατάει μπάλα, ο Τορέιρα με τον Γκεντουζί πήραν τον έλεγχο της μεσαίας γραμμής με αποτέλεσμα να βγουν δυο καθαρές φάσεις για γκολ από ενέργειες των Ιγουόμπι και Κολάσινατς. Μάλιστα, από ένα ανέβασμα του Βόσνιου και το κερδισμένο του κόρνερ η Αρσεναλ ευτύχισε να ανοίξει το σκορ με τον Μουστάφι μετά από λανθασμένη αντίδραση του Ντε Χέα. Κι εδώ ξεκινάει η.. τύχη που γράφαμε στην αρχή. Από φάουλ του Ρόχο, η μπάλα έφτασε στον Ερέρα ο οποίος απο καταφανέστατη θέση οφσάιντ κατάφερε να βρει τον Μαρσιάλ κι εκείνος να ισοφαρίσει... σε μία απόφαση που θα ζήλευαν αρκετοί... Ελληνες βοηθοί. Η διαιτησία όμως είχε και σε άλλη φάση την τιμητική της, με τον Ρόχο παραλίγο να .. κόψει την μπάλα του Γκεντουζί. Κόκκινη κάρτα εδώ η οποία δεν δόθηκε.
* Στην επανάληψη, η Αρσεναλ πήρε τον έλεγχο του παιχνιδιού εξ ολοκλήρου. Ο τραυματισμός του Ράμσει έδωσε την ευκαιρία στον Μικιταριάν να μπει στον αγωνιστικό χώρο με αποτέλεσμα η Αρσεναλ να κυκλοφορεί καλύτερα την μπάλα, πιο ορθολογικά αλλά και να μετουσιώνει κι ευκαιρίες. Ο εκπληκτικός Κολάσινατς έδειχνε ακούραστος από αριστερά ταλαιπωρώντας σε μεγάλο βαθμό τον Νταλό, ο Τορέιρα συνέχιζε την μοναδική του παράσταση, η Γιουνάιτεντ έδειχνε να τα έχει χαμένα. Η είσοδος του Λακαζέτ έδωσε στην Αρσεναλ αυτό που έλειπε: το γκολ. Ο Γάλλος, με την βοήθεια του Ρόχο, νίκησε τον Ντε Χεα δίνοντας το προβάδισμα στους ''κανονιέρηδες'', ωστόσο η ανοησία του Κολάσινατς στο αμέσως επόμενο λεπτό εξαφάνισε το πλεονέκτημα του 1-2.
* Αυτό που έχει σημασία είναι ότι βλέπουμε μία εντελώς διαφορετική Αρσεναλ με τον Ουνάι Εμερι στον πάγκο. Μία ομάδα που παλεύει όλα τα παιχνίδια της και που μπορεί να πάρει αποτέλεσμα σε οποιαδήποτε έδρα της Ευρώπης. Και φαίνεται τόσο ξεκάθαρα το κακό που προκαλούσε η παρουσία του Αρσεν Βενγκέρ στην τεχνική ηγεσία του συλλόγου. Ο Αλσατός έπαιζε ένα είδος ποδοσφαίρου άλλης εποχής το οποίο δεν μπορεί να εφαρμοστεί πλέον από καμία ομάδα και από κανέναν (υψηλού επιπέδου) ποδοσφαιριστή με επιτυχία. Οι παίκτες δείχνουν να γυαλίζει το μάτι τους, κάτι που με τον Βενγκέρ ήταν... σενάριο φαντασίας!
ΜΑΡΙΝΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου